ISENG

Wonokairun lagi susah atine, mergo dipecat seko ludruk panggone golek mangan.
Alasane Wonokairun iku wis tuwek, lek manggung bolak-balik lali lakone.

Mari muteri grup ludruk sak Suroboyo, akhire onok grup ludruk Cap Simbah Ndhodhok pimpinan cak Bunali sing gelem nompo Wonokairun.
Cumak ambek Bunali, Wonokairun diancam lek sampek lali maneh langsung dipecat.

Ambek Bunali, Wonokairun dike'i lakon dhadhi prejurit sing naksir selire Sakerah sing jenenge Romlah.
Wonokairun dikongkon latihan mbayangno Romlah ambek nyekel kembang mawar.

"Ngene lho carane. Mawar iki cekelen nganggo driji jempol ambek telunjuk, terus ambungen ambek merem.
Mari ngono ngomongo ngene, ooh cik wangine maware Romlah iki . ." jare Bunali ngajari Wonokairun.

Ambek Wonokairun latihane dibolan-baleni kiro-kiro sak wulan sampek ngelontok.
Sembarang kembang yo wis tau digawe latihan. Bunali puas pisan ambek latihane Wonokairun.
Pas katene pentas, Bunali wanti-wanti maneh ojok sampek lali ambek lakone lek gak gelem dipecat.

Lha pas wayahe tampil, tibake sing nonton wuakeh pol, Wonokairun malih grogi tapi atine diayem-ayemno. Mari gamelane muni, tak tung tak tung . . .gong !. Wonokairun metu nang panggung.

"Ooooh cik wangine Romlah iki . . .", begitu sadar lek kata-katane onok sing kurang, Wonokairun langsung pucet.

Gak sui moro-moro penontone ruame bengok-bengok, "Huuu .!!", "Saru !!", "Nggilani !!", "Kempro !!" ambek nyawatno sandal nang raine Wonokairun.

Wonokairun langsung mlayu ndhelik nang walike panggung. Tibake Bunali wis mengkerik ngamuk-ngamuk, "Kon iku pancene ngisin-ngisini. Kon tak pecat !".
Wonokairun njaluk sepuro, "Aku lak mek salah sak kata thok ae, mosok ngono ae dipecat".

"Kon tak pecat dhudhuk perkoro lali kata-katane thok !!" jare Bunali maneh.

"Lho opoko ?" Wonokairun heran.

"Kon lali gak nggowo kembange . ."