Rabu, 15 Juli 2009

Argowilis

Onok wong papat podho gak kenale numpak sepur Argowilis jurusan Suroboyo Bandung.
Sing pertama ibu-ibu umure sekitar 60an. Ketokane termasuk keluarga ningrat lek ndhelok pacakane.
Sebelahe ibu-ibu iku onok cewek ayu koyok covergirl majalah umure sekitar 20an.
Ndhik ngarepe ibu-ibu iku mau onok tentara berseragam dinas, lengkap karo tanda jasane. Pokoke berwibawa, umure 50an.

Sebelahe tentara mau onok arek lanang gondrong umure 25an. Ketokane rocker.
Selama perjalanan, wong papat iku ngobrol macem-macem.
Sampek moro-moro sepure mlebu terowongan athik lampune mati, dhadhi petengan pol. Wong papat iku malih meneng kabeh.

Gak sui moro-moro onok suoro pipi disun terus mari ngono suorone wong dikaplok PLAK..!!!.
Wis mari ngono sepi maneh.
Sing ibu-ibu iku mau mbatin," Wah hebat arek wedhok sebelahku iki, isok menjaga harga diri, gak gelem diperlakukan sembarangan".

Sing arek wedhok sebelae yo mbatin pisan,"Gak salah tah, sing ngesun mau iku, wong onok arek ayu koyok aku kok malah nenek-nenek tuwek sing disun".
Lha sing tentara iku ambek ngusap-ngusap pipine sing kenek kaplok melok mbatin sisan, "Jangkrik, gak melok ngesun tapi kenek kaplok. Dikiro aku pengecut tah, lek aku gelem gak usah ngenteni peteng. Wah tersinggung aku".

Arek rocker iku karo ngempet ngguyu melok mbatin pisan,"Kapan maneh rek, isok ngaplok kolonel gathik konangan.
Padahal sing tak sun mau iku tanganku dhewe".
posted by irpus

Mbah Jo

Mbah Jo dirawat ndhik rumah sakit. Jare doktere asmane wis kronis, irunge sampek dipasangi selang.
Wis pirang-pirang dino iki mbah Jo meneeng ae koyok wong koma, mripate thok sing ketap-ketip.

Dikiro wis wayahe mangkat, anake nyelukno mudhin ben didungakno.
Pas mudhine enak-enak ndungo, moro-moro Mbah Jo megap-megap gak isok ambekan, raine pucet, tangane gemeter.
Nganggo bahasa isyarat mbah Jo nirokno wong nulis.
Anake ngerti maksute, langsung dijupukno kertas ambek pulpen. Ambek
megap-megap, mbah Jo nulis surat.

Karo siso-siso tenogone mbah Jo ngekekno surate iku mau nang pak Mudhine.
Ambek Pak Mudhine kertase iku mau langsung disaki, rasane kok gak tepak moco surat wasiat saiki, pikire pak Mudhin.
Mari ngesaki surat pak Mudhin nerusno ndungone.
Gak sui mari ngono mbah Jo mangkat. Akeh wong sing kelangan, soale masio sangar, mbah Jo iku wonge apikan.

Pas selametan pitung dinane Mbah Jo, Pak Mudhin diundang maneh.
Mari mimpin ndungo, Pak Mudhin lagek iling lek dhe'e nganggo klambi batik sing digawe pas mbah Jo mangkat.
Lha ndhik sake lak onok titipan surate Mbah Jo tah, waduh selamet iling aku rek, pikire pak Mudhin.

"Derek-derek sedoyo, onok surat seko almarhum Mbah Jo sing durung tak sampekno nang peno kabeh. Lek ndhelok mbah Jo pas uripe, isine mestine nasehat kanggo anak putune kabeh. Ayok diwoco bareng-bareng isi surate".
Mari ngono pak Mudhin ngerogoh surat ndhik sake, bareng diwoco tibake munine..

HE.. NGALIO DHIN !!! OJOK NGADHEK NDHIK SELANG OXIGENKU !!!
irpus

Mbah Jo

Mbah Jo dirawat ndhik rumah sakit. Jare doktere asmane wis kronis, irunge sampek dipasangi selang.
Wis pirang-pirang dino iki mbah Jo meneeng ae koyok wong koma, mripate thok sing ketap-ketip.

Dikiro wis wayahe mangkat, anake nyelukno mudhin ben didungakno.
Pas mudhine enak-enak ndungo, moro-moro Mbah Jo megap-megap gak isok ambekan, raine pucet, tangane gemeter.
Nganggo bahasa isyarat mbah Jo nirokno wong nulis.
Anake ngerti maksute, langsung dijupukno kertas ambek pulpen. Ambek
megap-megap, mbah Jo nulis surat.

Karo siso-siso tenogone mbah Jo ngekekno surate iku mau nang pak Mudhine.
Ambek Pak Mudhine kertase iku mau langsung disaki, rasane kok gak tepak moco surat wasiat saiki, pikire pak Mudhin.
Mari ngesaki surat pak Mudhin nerusno ndungone.
Gak sui mari ngono mbah Jo mangkat. Akeh wong sing kelangan, soale masio sangar, mbah Jo iku wonge apikan.

Pas selametan pitung dinane Mbah Jo, Pak Mudhin diundang maneh.
Mari mimpin ndungo, Pak Mudhin lagek iling lek dhe'e nganggo klambi batik sing digawe pas mbah Jo mangkat.
Lha ndhik sake lak onok titipan surate Mbah Jo tah, waduh selamet iling aku rek, pikire pak Mudhin.

"Derek-derek sedoyo, onok surat seko almarhum Mbah Jo sing durung tak sampekno nang peno kabeh. Lek ndhelok mbah Jo pas uripe, isine mestine nasehat kanggo anak putune kabeh. Ayok diwoco bareng-bareng isi surate".
Mari ngono pak Mudhin ngerogoh surat ndhik sake, bareng diwoco tibake munine..

HE.. NGALIO DHIN !!! OJOK NGADHEK NDHIK SELANG OXIGENKU !!!
irpus

Selasa, 14 Juli 2009

Jin

Mari kekeselen ngerombeng gak oleh-oleh, Kayat katene ngaso ngisore wit asem, mripate nguantuk, sikile kemeng, wetenge lue.
Sik tas katene keturon, dhadhak sikile ngincak botol. Bareng botole dijupuk dhadhak metu beluke, Kayat mencolot kuaget.

"Hua ha ha ha, jenengku jin botol, telu panjalukmu bakal tak turuti," jare jine.
"Gak percoyo aku, paling kon kate mbujuki aku. Biyen aku iki guanteng lan sugih, lha saiki aku malih ireng mlarat koyok ngene iki mergo dibujuki ambek jin" jare Kayat.

"Lho biyen iku be'e awakmu pethuk ambek jin kaspo, lha aku iki lak jin apikan tah, dhadhi wis gak usah khawatir.
Opo maneh awakmu wis kadung koyok ngono, gak bakal isok luwih soro maneh, wis tah gak rugi pokoke.

Lek gak percoyo, cobaken dhisik ae njaluk opo" jare jine maneh.
"Yo wis, awas lek awakmu mbujuki. Tak gibheng kon !!!. Sing pertama, aku kepingin ndhuwe dhuwik sak karung," jare Kayat "Meremo dhiluk.." jare jine. Ting... Pas melek moro-moro ndhik ngarepe Kayat wis onok dhuwik sak karung, seket ewuan kabeh.
"Sik gak percoyo tah awakmu, saiki njaluk opo maneh .. ?" jare jine.

"Saiki .... aku njaluk omah mewah sak montore, pokoke lengkap sembarange." jarene Kayat.
"Meremo dhiluk.." jare jine. Ting... Pas melek moro-moro Kayat wis nang njero omah mewah. Kayat sueneng gak karuan.

"Lha saiki kari sithok panjalukmu sing isok tak turuti, pikiren sing temenan cik gak getun" jare jine.

Ambek merem-merem mbayangno, Kayat njaluk,"Aku kepingin kulitku malih putih wudho dirubung wong wedhok akeh".

Pas katene melek, samar-samar Kayat krungu suorone wong wedhok rame ambek keroso awake dicekel-cekel.
Tapi kok mambu iwak pindang, pikire Kayat mulai curiga.
Bareng melek, Kayat kuaget lha kok wis nang tengah pasar, ...
tibake Kayat wis dhadhi tahu. . .

Kaspo thok ! ! !

Sudjak pamitan ambek bojone kate tuku rokok sedhiluk.
Mari tuku rokok, dhadhak Sudjak kepethuk bekas pacare biyen.
Gak keroso enak-enak sir siran dhadhak wis jam rolas bengi.
"Waduh blaen iki, isok mencak-mencak bojoku. Aku njaluk wedhakmu sithik." jare Sudjak ndhik bekas pacare.
Mari njaluk wedhak, Sudjak pamitan mulih.
"Ndhik endhi ae peno iku Cak, tuku rokok nang Hongkong tah ?" bojone mulai purik.
"Ngene lho dhik, mari tuku rokok aku pethuk cewek ayu terus dijak sir siran sampek lali mulih" jare Sudjak.
"Cak.. cak.. modelmu ae athik sir siran barang.. sik ndhelok tanganmu !!!" jare bojone Sudjak.
Pas didhelok, tangane Sudjak putih kabeh.
"Kaspo thok . .!!!
Mene sampek konangan karambol maneh awas kon yo !!!"
posted by irpus

"Rp. 200,000"

Sore-sore jam 3 onok tamu teko omahe Cak No.
"Kulo nuwun. Aku Kusen ning. Cacakmu onok tah ?" jare tamune.
"Sik durung mulih.. diluk ngkas paling, pinarak sik cak.." jare bojone Cak No.
Mari ngono arek loro malih asik ngobrol ambek ngenteni Cak No mulih.
"Sik tah ning, lek tak sawang-sawang sampeyan iku ayu lho athik seksi pisan'' Kusen mulai ngerayu.

"Peno jok macem-macem lho, tak kandakno bojoku tebhal sampeyan" jare bojone Cak No.
"Ngene lho ning, aku wis gak tahan maneh. Lek aku oleh sun pipi sampeyan pisan ae, dhuwik satus ewu iki jupuken" jare Kusen ambek ngetokno seket ewuan loro.
Pikire bojone Cak No, mek disun thok ae, gak bakal konangan, opomaneh jamane krismon lak lumayan tah.
"Yo wis, tapi diluk ae yo". jare bojone Cak No. Mari ngesun, Kusen ngekekno dhuwike.
"Tapi ning, aku sik gak lego lek gak ngesun karo-karone. Lek oleh ngesun sitoke, tak kei satus ewu maneh" jare Kusen.
Pikire bojone Cak No, yo gak opo-opo se, paling mek diluk koyok mau.
Mari ngesun, Kusen ngetokno satus ewu maneh.
Bojone Cak No sueneng gak karuan, "Sing iki pisan cak... gae bonus", jarene.
Mari ngono Kusen terus pamitan alasane kesuwen ngenteni Cak No gak teko-teko soale katene arep onok urusan liyo.

Gak sui, Cak No mulih. "Cak mau onok konco sampeyan teko jenenge Kusen, wonge antik pol.." bojone cerito.
"Oh iyo pancen mbethik arek iku.
Jarene kate nyaur utang rongatus ewu, wis dibayar tah ?."
posted by irpus

Senin, 13 Juli 2009

Mulih Gasik

Munawar, Sapari ambek Kelik kerjo ndhik pabrik paralon.
Arek telu iki wis sui koncoan apik, cumak sayang Kelik wonge rodhok ndlahom sitik.
Arek telu iki niteni, ben dino bosse mesti mulih ndhisiki, jam loro awan ngono wis amblas.
Sui-sui arek telu iki mangkel kate melok-melok.
"Wis ngene ae rek, mene lek boss moleh awan, kene yo melok mulih awan pisan" jare Munawar.
Menene temenan, jam loro awan bosse wis mulih. Langsung ae arek telu iku melok amblas.

Munawar gak moleh tapi langsung nang bengkel mbenakno sekok sepeda montore.
Lek Sapari mek salin thok terus budhal mancing.
Kelik thok sing mulih omah, langsung njujug kamar.
Lawang kamare dibukak alon-alon, karepe kate ngageti bojone.
Dhadhak malah Kelik dhewe sing kaget.

Masalae pas lawange dibukak Kelik ndhelok bojone lagi turu ambek bosse.
Mari ndhelok ngono, Kelik nutup lawange maneh alon-alon terus minggat.

Menene Sapari ngejak mulih gasik maneh, "Lumayan rek aku wingi oleh tombro gedhe-gedhe".
"Ayok wis, aku tak melok kon mancing ae" jare Munawar.
Kelik thok sing gak gelem "Gak wis, gathik!!!. Kapok aku".

"Lho opoko kon iku.?" takok konco-koncone.
"Soale wingi aku meh konangan.."

sumber by irpus

Babaran

Bojone Turkan mbobhot guedhe, wis kari ngitung dino.
Jare konco-koncone, onok dukun sekti jenenge Wak So sing isok mindahno lorone wong ngelairno seko ibuke ndhik bapake jabang bayi.
Mergo kepingin nyenengno bojo, Turkan manut opo jare konco-koncone.
Pas wis wayahe, Turkan ngeterno bojone ndhik nggone Wak So.
Karo Wak So, Turkan ditakoni kiro-kiro sak piro kuate nanggung lorone wong babaran.

Gawe permulaan Turkan njaluk seprapat dhisik.
Ambek Wak So, Turkan sikile dicancang tali rapia terus dikongkon cekelan amben sing kuat, soale masio mek seprapat, lorone wis gak ketulungan.
Mari moco aji-aji, Wak So mulai mindahno lorone bojone Turkan sing wis tambah mules.

Tibake Turkan menter gak bengok-bengok blas. Wak So bingung, cik kuate arek iki.
Malah Turkan njaluk ditambah maneh lorone.
Ambek Wak So dipindahno maneh lorone sampek separo.
Tibake Turkan tetep menter gak keroso loro blas.
Mergo sik keroso kuat, Turkan njaluk ditambah maneh lorone sampek telung prapat.

Masio bingung Wak So tetep nuruti panjaluke Turkan iku.
Tibake Turkan sik pancet menter, cumak rodhok pucet sitik.
Jarene Turkan, "Wis Wak So, lorone kekno aku kabeh ae, cik bojoku gak usah ngerasakno loro blas".

Mari ambekan dhowo, Wak So ngepolno tenogone gawe mindahno lorone ndhik Turkan kabeh.
Gak sui ngono bayeke langsung lahir.
Bojone Turkan ketok seger mergo gak loro blas, bayeke yo seger, Turkan yo sik isok mesam-mesem.
Ambek Wak So, Turkan disalami, "Hebat awakmu nak".

Gak sui Turkan sak keluarga pamitan mulih.

Bareng katene mlebu montor, supire Turkan digugah mueneng ae, tibake wis mati .....

sumber by irpus

Bakul Bakwan

Enak-enak turu tengah wengi, anake cak Srondhol nuangis koyok wong kewedhen.
"Aku ngimpi mbah Kakung mati ..." jare anake.

"Wis gathik mewek, turuo maneh, iku ngono mek ngimpi" jare cak Srondhol.
Isuke onok interlokal ngabari lek Bapake Cak Srondhol kenek serangan jantung, mati.
Minggu ngarepe, anake nangis maneh tengah wengi.

"Aku ngimpi mbah Putri mati...." jare anake.
"Wis tha percoyo aku, iku ngono mek ngimpi, age ndhang turuo maneh" jare cak Srondhol.
Menene onok interlokal maneh lek ibuke cak Srondhol tibo kepleset ndhik jedhing, mati pisan.
Mari pitung dhinone ibuke, anake nangis maneh tengah wengi.

"Aku mimpi bapakku mati... " jare anake.
"Koen ojok percoyo ambek ngimpi, wis kono turuo maneh" jare cak Srondhol.

Mari anake turu maneh, genti cak Srondhol sing gak isok turu.
Ketap-ketip, pucet kewedhen dhewe, pas temenan aku kate mati pikire.

Isuke bojone cak Srondhol genti sing nangis berok-berok.
"Opoko koen iku isuk-isuk wis mbrebes mili ?" jare cak Srondhol.
"Iku lho Cak.... bakul bakwan langgananku mati...."

Minggu, 12 Juli 2009

Purik

Sumar lagi enak-enak nontok bal-balan ndhik tv, moro-moro bojone ngeriwuki
"Cak, lampu terase pedhot, tulung pasangno sing anyar po'o".
"Masang lampu ?!!!. Kon kiro aku iki PLN tah...!!! " jare Sumar muring-muring.
"Yo wis lek gak gelem, ngene ae cak, tulung benakno kran banyu ndhik jeding po'o cak, eman banyune amber-amber" takok bojone maneh.

"Mbenakno kran ?!!!. Kon kiro aku iki PDAM tah ...!!! " jare Sumar ambek menteleng.
"Lengo gase yo entek pisan cak, lek sampeyan tuku rokok aku tulung tukokno pisan po'o cak.."

"Dikandani jek nambeng ae arek iki, kon kiro aku iki PERTAMINA tah ..!!! "
Sumar tambah mangkel.
Mergo mangkel diriwuki terus, Sumar minggat nontok bal-balan ndhik omah
koncone.

Mulih jam loro isuk, Sumar kaget terase wis padhang. Pas wisuh ndhik jeding banyune yo wis gak amber maneh.
Sumar yo ndhelok lek jerigen lengo gase wis diisi full.
Isuke Sumar takok ambek bojone sopo sing nulungi.

"Ngene lo cak, mari sampeyan minggat mau, aku nuangis ndhik ngarep omah.
Mari ngono onok arek lanang ngganteng teko.

De'e takok opoko kok nangis. Aku yo cerito lek lampuku pedhot, kranku bocor,lengo gasku entek, bojoku purik. Lha de'e nawakno kate nulungi cumak onok sarate.... " bojone cerito.
"Opo sarate ?" Sumar mulai curiga.
"Sarate iku aku isok milih, nggawekno roti utowo nglencer karo de'e " jare bojone.
"Lha terus kon nggawekno roti opo..? " Sumar takok maneh.
"Nggawekno roti ?!!!.
Kon kiro aku iki Pabrik Roti tah !!!..."

Sales Sabun Deterjen

Pengalamane Mat Pithi blusukan nang rumah tangga ndikkampung-kampung, merga dadi sales sabun deterjen, isoknggandeng Saropah, arek kemayu Kaliasin gang Pompa.
Gak urung, sing jenenge pacarane arek sak iki, gakcumak dulat-dulit, tapi yo dulak-dulek.
Kathik milih enggon ae yo ndik losmen barang.
Cobak, opo maneh singdidulek-i nek wis ndik kamar arek loro.
Pisanan kedadeyan, abuk-abukan sampek lali, ngantek wong loro uda bareng, terus dulinan mama-mama-an, papa-papa-an.

Jenenge wong lali, yok opo se....,kedadeyan, wis.
Bareng wis mari, saropah kaet eling, nek wis melakukanperbuatan sing kudune durung oleh. Saropah nangisngguguk.
'Onok opo dik, kok awakmu nangis?', pitakone MatPithi.
' Yok opo katene gak nangis, cak, awakku iki sak ikiwis gak suci, wis kenek noda', kanda ngono ambektambah banter nangise.

Mat Pithi langsung nyaut : 'Perkara noda ojok kuatir,dik.
Aku duwe produk sing jenenge deterjen anti noda.
Bahkan, noda bandel sekalipun.
'Saropah yo tambah get olehe nangis, rek..... !

Lara mata

Mat Pithi lara mata, matane kepeksa diperban loro-lorone.
Lunga nang dokter mata dituntun anake mergo gak eruh dalan.
Teko ndhik dokter mata langsung lingguh ndhik ruang tunggu, anake dikongkon mulih "Wis kono muliho, koen ngrewangi ibumu.
Mari ditambani mengko aku isok mulih dhewe", anake langsung nggeblas mulih.
Bojone ndhik omah nunggu suwe Mat Pithi gak balik-balik.
Akhire bojone nyusul nang dokter mata.
Teko kono bojone eruh Mat Pithi ndhik ruang tunggu lungguh dhewekan.
Mbasan eruh tulisan ndhik lawange ruang praktek dokter mata, bojone kaget, Mat Pithi diseneni "Ealah Pak, pak..lha koen nunggoni sampek jam-jaman ya gak bakal dipriksa.
Lha iku ndhik lawang onok tulisane "HARI INI TIDAK PRAKTEK".
-----------
Mat Pithi akhire ketemu ambek Doktere mata.
Jare pak Dokter, matane Mat Pithi lara mergo kelenjar air matane gak berproduksi maneh.
Pak Dokter mata duwe akal, matane Mat Pithi dioperasi, saluran air mata disambungno ambek kelenjar air liur.
Mari dioperasi Mat Pithi kerasa enak, matane gak pedhes maneh.
Tapekno Mat Pithi tambah soro.
Yo'opo gak soro lha nek eruh panganan dudu cangkeme sing ngiler tapi matane sing mbrebes mili.

Kamis, 09 Juli 2009

Lara Untu

Mat Pithi, arek mbethik, hobbyne nontok bioskop.
Paling seneng filem India.
Gak ilok. Pokok bioskop Golden Gate, cidek jembatan Pethekan, Ujung, main filem india, gak kathik akeh pikiran, masiyo duwik bayaran sekolah, yo digawe.

Tapi sak iki Mat Pithi kepothokan. Lha yok opo, wong duwik sing kate digawe nontok bioskop iku katene gigawe nambakno untune sing lara.
Bioskop mbayare sewu.
Digawani bapake rong ewu, pas kanggo mbayar dokter gigi.

Ndik jalan Sasak, onok dokter gigi sing omahe gak patek adoh. Sing siji dokter gigi Nursalim, sijine Awad Dahdah.

Mat Pithi marani dokter gigi Nursalim.

Pas tekan njero dek e takon, 'pak dokter, cabut gigi mbayar pinten?' Dokter Nursalim kanda 'Rong ewu, cung' 'Oleh gak sewu?'
Dokter Nursalim kanda mbarekl mbanyol 'Oleh ae, pokok gak kathik dibius'. Batine Nursalim, endi onok wong sing kuat dicabut untune gak kathik dibius.

Mari takon Mat Pithi metu saka ruangane dokter Nursalim. Doktere nerusno ngladeni pasien liya.

Mat Pithi, mari saka dokter Nursalim, mara nang dokter Awad. Ndaftar, njaluk dicabut. Gak suwe Mat Pithi dipanggil, terus dikongkon lungguh nang kursi pasien. Sak wise dipriksa, terus dijupukna suntikan bius. Mat Pithi disuntik.

Pipine krasa abuh, kandel. Bar disuntik, Mat Pithi kongkon metu ruangan, ngenteni dipanggil maneh, kate dicabut untune.

Mat Pithi metu. Tapi gak ngenteni ndik ruang tunggu, malah mlayu nang dokter Nursalim, kanda nek siap dicabut.

Dokter Nursalim wis kadhung kemakan omongane dewe, yo kepeksa gelem ngladeni Mat Pithi. Dicabut nggak gawe bius. Nursalim ya bingung, arek iki cik kuate dicabut gak dibius kok meneng ae. Mari dicabut, Mat Pithi mbayar sewu, terus lunga nontok bioskop. Nursalim gedheg-gedheg.

Bareng wis dirasa wayahe, dokter Awad metu ruangan, kate njabut untune Mat Pithi. Didelok ndik ruang tunggu, endi arek iki. Ya, uwis....

Kapan-kapan, Nursalim mbarek Awad ketemu, wong pancen sak tonngoan ae. Sering ketemu. Awad crita, nek dek-e tahu ngopeni pasien sing kuat banget.

'Tak cabut untune padahal gak tak bius iku, lho, Wad, gak ketok lara'.
Awad kaget, 'Arek-e ireng, klambi kotak-kotak?' 'Iya'.
'Lha, iku lak pasienku.
Mari tak suntik bius, dadak gak balik'.

sumbe by irpus

Penjajah Nyolowaði

"Pak-dé Rono, saweg menggaléh nopo?"
"Lagi ngrasakké negoro kito"
"Pripón, to?"
"Rumangsaku negoro kito luwéh mólyo naliko ðijajah Walonðo"

"Nèk ngoten apiké kito mbuðiðoyo supaðos ðijajah"
"Carané?"
"Negoro Amerika kito serang"
"Lhó, bèn opo?"
"Supaðos kito kawon lajeng ðijajah Amerika"

"Wah, iyo yo, ..... "
"Lha néng .... "
"Lhó, keno opo?"
"Nèk RI séng menang?"

sumbere by irpus

Pensiunan Marinir

Tepak Mat Pithi dadi marinir mbiyen, tau dines nang Kalimantan Utara.
Operasi Dwikora, eling gak peno-peno kabeh?

Pas mlebu-mlebu alas, wong mungsuhe yo gak main-main, pasukan Gurkha, jare, Mat Pithi kepeksa ngorban-no sikile sing ngidhek ranjau darat.
Yo ambyar, rek, sikil sing sebelah tengen.
Untung kanca-kancane cepet nggawa Mat Pithi nang barak, dadi jik isok ketulungan nyawane. Perkara sikile sing tengen, yok opo maneh, wong ancur mulai ngisore pupu thithik sampek ngisor.

Cobak rodok munggah thithik, isok kantong menyan sing gondal gandul iku katut bablas.
Begitu tekan barak, langsung diupokoro mbarek dokter-dokter bedah sing ahli.
Sikile sing karek thithik jik isok ditulung, tapi disambung mbarek sikil liya, sing wonge wis mati. Kanibal, ngono, lah... Cumak, wong situasi darurat, yo oleh sikil sak kecandake.
Dawane rodok kacek kira-kira 2 cm.

Wis gak opo-opo.
Rodok pincang thithik lak malah tambah gaya, lah, wong tentara mulih saka perang. Isok digawe crita. Jugak kelire kulite sing rodok gak patek podo. Mat Pithi ireng, sikil gajulane rodok putih. Wis, yo gak opo-opo.
Wong yo nek dines kan nggawe clono. Nek ndik omah, ya sarungan. Sing penting sikilan, gak nggawe kruk.

Mat Pithi onok meh sewulan ndik rumah sakit (wis diusung saka barak sing ndik garis depan). Durung isok mudhun, ngenteni sambungan sikile waras. Mat Pithi ya wis lumayan marem, gak perlu nggawe kruk engkuk-e.

Bareng wis waras, Mat Pithi wis mulai dines maneh. Mlakune tambah gagah, masiyo rodok pincang thithik. Tapi jik tetep tegap. Marinir, rek.... Cumak, onok sing aneh mbarek Mat Pithi sak iki. Nek katene nguyuh mesti tiba, nggluntung. Mak glundung....

Wis pirang-pirang dina iki Mat Pithi nek nguyuh mesti golek nggen sing rodok sepi. Lha lak isin, se. Wong angger nguyuh mesti ngglundhung, kok... Gak kuat nandhang wirang koyok ngono, Mat Pithi njaluk ketemu mbarek dokter sing ngoperasi sikile mbiyen. Wong wis suwi, ya rodok kangelan ketemune. Barang ketemu, Mat Pithi nyritakno nasibe sing dialami sak iki.
Doktere terus mbukak arsipe. Ndeleki data-data sing tau dinggo ngoperasi Mat Pithi mbiyen.

Ketemu, wis .... Tibak-e critane ngene. Sikil sing dinggo nggajuli sikile Mat Pithi sing ancur mbiyen iku sikile arek wedok. Lha nek pas katene nguyuh, sikil tengen sing sikile arek wedok iku njaluk ndodok....

sumber by irpus

Ganti bahasan

Berhubung stok kisah mbah Wonokairun gung entuk meneh. Saiki diselingi kisah Mat Pithi. Sumbere donload internet tapi lali web-pe. Sing jelas sing poting jenenge Irpus. Mugo-mugo ikhlas di uplut nang kene.

Rabu, 08 Juli 2009

Ngenyang Pithik

Wonokairun ganti haluan maneh saiki dhodholan pithik nang pasar ngelom. Brudin teko jange tuku pithik digawe tumpengan slametan.
"Mbah aku jange tuku pithik meduro, ono tah?" jare Brudin.
"Iki lho sing wulune abang. ." jare Wonokairun.
Mari ngono ambek Brudin pithike diangkat sampek njengking terus dibukak bokonge.Pithike girap-girap sampek wulune brodhol, Wonokairun nggondhok ndelok pithike diobok-obok bokonge. "Wah dhudhuk iki mbah, iki tibake pithik njombang . ." jare Brudin ambek mbalekno pithike.
"Cobak sing putih iki . ." jare Wonokairun ambek nawakno pithik putih. Mari ngono Brudin merikso maneh bokonge pithike. Pithike girap-girap sampek wulune brodhol, Wonokairun tambah mbedhodhok ndelok pithike diobok-obok bokonge."Wah dhudhuk iki mbah, iki tibake pithik solo ." jare Brudin.
Wonokairun nawakno maneh pithik klawu, tapi tetep gak cocok, tiwas brodhol kuabeh."Kon iku jange tuku utowo mek kepingin dulinan bokonge pithik !!!" Wonokairun wis gak iso nahan emosi.
"Iyo mbah, aku pingin tuku pithik sampeyan tapi durung ketemu sing pithik meduro . ." jare Brudin.
"Iki lho pithikku sing kari dhewe ." jare Wonokairun ambek nawakno pithik ireng.

Mari merikso bokonge pithik ireng Brudin puas."Lha yo iki pithik meduro .Piro regone mbah ? jare Brudin.
"Satus ewu !!!" jare Wonokairun ambek ngamuk padahal biasane regone mek rong puluh ewu.Brudin wis gak wani ngenyang blas, langsung dibayar satus ewu.
"Mbah, sampeyan kok ngamukan se ?? Sakjane sampeyan asline wong endhi ?" jare Brudin. ?Aku asli wong jerman !!" jare Wonokairun.
"Wok ! Rupamu mbah, gak mungkin !" jare Brudin.

"Lek gak percoyo dheloken dhewe . ." jare Wonokairun ngangkat bokonge

Kerah Mbek Bu Nali

"Sapi apa yang bisa nempel di dinding, Run?" begitu Bu Nali berteka-teki di sebuah pagi kepada tetangganya Wonokairun. Yang ditanya bengong, tanda kurang paham.
"sapi-sapi di dinding, buuuuuuuuk, " jawab Kenyung, teman Wonokairun, mantap bin pede.
"Woooo ... gemblung. Bukan sampean yang ditanya kok melu njawab," cetus Bu Nali dengan kesal. Bibirnya manyun tanda hatinya kesal. Wonokairun terkekeh.
Sambil menghabiskan kekehannya, Wonokairun berusaha memutar otaknya yang sudah lama tak berpelumas.
Gitu saja kok nanya to Bu. Itu Sapiderman Bu. Jawab Wonokairun santai bersahaja.
Bu Nali gelagapan. Sejak kapan si Run ponakannya sepintar itu. "Salah Run! Coba tebak lagi!" jawab bu Nali sambil mikir-mikir jawaban cadangan yang bagus.
"Pasti Run banyak bergaul dengan Hermioning yang pintar itu!" pikir Bu Nali.
"ah si ibuk ini ngelesnya basi banget seh, Saya tau kok klo jawaban saya bener. Main tebakannya jangan curang gitu donks buk, mending kasih tebakan lagi aja", kairun tak mau kalah.
"Boleh aja ngasih tebakan lagi, tapi Kenyung ndak boleh ikut njawab. Kalau ikut-ikut nanti saya gampar," jawab Bu Nali tak kalah galak.
Kenyung melotot, dia tak sudi digampar wanita. Dia lebih suka digampar waria.
Tapi, mana berani dia berhadapan dengan Bu Nali. Selain kalah besar, Bu Nali itu mantan pegulat. Dia pernah meraih medali emas PON dalam cabang gulat bebas.
"Oke, tebak ya? Tapi Kenyung ndak boleh ikut. Di tengah-tengah pasar ada apanya?"
"ada keramaian"
"Ada preman!" jawab Yu Tumin yang ikutan nimbrung.
Bu Nali tertawa mendengarnya.
"Ada Es nya," ujar Kairun. Maksudnya es lilin favoritnya itu.
Bu Nali gelagapan lagi.
Keringat dingin mengalir dari dahinya.
Mulutnya pun seakan terkunci. tak dapat berkata-kata.
Dia mikir tebakan apa lagi yang sudah ditebak.
"Tambah pinter kamu run. Tapi kmu blom pinter klo blum jawab tebakan yang ini, Mengapa Ayam jantan tidak punya tangan?", bu nali sangat pede dengan pertanyaan nya kali ini.
"Wah angel iki," komentar Yu Tumin.
"Jelas Angel donks .. Belum pernah ada sejarah nya tebakanku ini berhasil kejawab", Bu nali semakin bangga.
"Aku pass wae Yu!" ujar Yu Tumin terkekeh.
"Kowe piye run, Nyerah ra", bu nali mesam mesem ke arah kairun.
Kairun cuek. Ngapain mikir tebakan, begitu batin Kairun.
Menurut Kairun, mungkin lebih asik kalo dia mencuci kucingnya.
Kairun pun lalu mencari kucing betinanya yang diberi nama Swiwi.

mBecak

Untunge si Brudin satitik-titik ngerti basa Inggris.
Ngobrol-ngobrol karo si bule ...

"Oalah.. Ne kaya ngono, yo wis akune nganggo basa Jawa
wae. Tak kiro bapake iki ngerti omonganku mau."
Semprul, jebule si bule lancar juga ngomong Jawa.
Akhire Wonokairun muter becake lan nganter si bule
ning tujuan semestine.
Barang nyampe tujuan, si bule takon pira ongkose.
Wonokairun jawab nem ewu.
Karo gemuyu si bule ngrogoh sake lan ngetokna ewunan
telung lembar teruse dikeikne karo Wonokairun mbari
ngucapno suwun.
Lha, Wonokairun keder.
Tapi rupane si bule paham. Terus masih tetep karo
ngguyu si bule ngujar, "Lha mau iku kan sampeyan melu
numpak becak tho nang mburi. Yo karena numpake loroan
karo sampeyan, ya kulo bayare separo tho. Nggih mboten?"...

Senin, 06 Juli 2009

Bis Kota

Brudin numpak bis kota Joyoboyo Pasarturi, penumpange uakeh dhesek-dhesekan. Sampek daerah pasar kembang Wonokairun munggah."Lho mbah, jange nang endhi ?" Brudin nyopo.
"Nang pasar turi jange tuku klambi." jare Wonokairun.
"Longgo kene lho mbah" Brudin ngadhek ambek nawakno kursine nang Wonokairun.
"Wis gak usah !! Kon longgo ae !!." jare Wonokairun.
Brudin wis kadung ngadhek malih longgo maneh.
"Longgo kene lho mbah" Brudin ngadhek maneh nawakno kursine.
"Wis gak usah !! Kon longgo ae !!." jare Wonokairun.
Brudin wis kadung ngadhek malih longgo maneh.

"Longgo kene lho mbah" Brudin ngadhek pisan maneh nawakno kursine.
Wonokairun mulai nesu bolak-balik ditawari longgo.
"Wis tak warah kon longgo ae !!. Tak akoni kon pancen apikan tapi masio wis tuwek awakku sik kuat ngadhek !!" jare Wonokairun.
Brudin nesu pisan.
"Mbah, aku nawakno longgo iku dhudhuk mergo apikan. Aku iki jange mudhun, tapi bolak-balik sampeyan kongkon longgo maneh. Saiki selak omahku kebablasen..."

Permen karet

Wonokairun lagi mondar-mandir nang stadion tambaksari molak-malik kursi penonton. Ketepakan stadione lagi sepi gak ono pertandingan.
Lagek oleh limang baris, dhadhak pethukan ambek Brudin sing lagi serabutan ngeresiki stadion.
"He Mbah, laopo ben kursi kon inceng sithok-sithok" jare Brudin.
"Wingi sore aku nontok bal-balan ambek mangan permen karet terus tak templekno nang ngisore kursi. Cuma masalahe aku lali wingi longgone nang endhi, mulakno aku kepekso merikso kuabeh kursi sithok-sithok, lek ono permen karete langsung tak jabut. Dheloken iki, aku wis oleh sak kresek." jare Wonokairun.
"Waduh terharu aku mbah, pancene sampeyan iku pantes diconto. Umpomo wong kuabeh ndhuwe kesadaran tanggung jawab koyo sampeyan, wah enak tugasku." jarene Brudin.
"He Din, niatku iku dhudhuk arep ngewangi awakmu. Kok nyimut !!!" jare Wonokairun.
"Arep laopo lho ...?" jare Brudin bingung.
"Untu emasku coplok ceket nang permen karete . . "

Mbecak Maneh

Isuk-isuk Wonokairun wis mruput mancal becak golek penumpang. Mari ngono oleh penumpang cewek uayu ambune wangi rambute teles mari kramas, Wonokairun sueneng poll.
"Arep nang endhi Ning ?" jare Wonokairun.
"Nang slompretan mbah . ." jare ceweke.
"Waduh gak weruh aku nggone ning . ." jare Wonokairun.
"Wis mbah pokoke sampeyan mancal ae nurut komandoku . ." jare ceweke.
"Oke boss . . " jare Wonokairun ambek mbukak terpal becake, karepe ben iso ngrasakno mambu wangi rambute cewek iku.
"Kiri mbah . ." Wonokairun nurut menggok kiwo.
"Kanan mbah . ." Wonokairun nurut menggok kanan.
"Kanan maneh . ." Wonokairun nurut.
"Kiri ." "Kanan . ." "Kenceng ae mbah .." "Kanan maneh . .terus kiri "
Wonokairun nurut ae sing penting iso ndelok gegere ceweke ayu iku.

"Wis stop kene ae Mbah !!" moro-moro ceweke mbengok ambek ngekeki dhuwik limang ewu.
Wonokairun nuangis mbrebes mili.
"Lho opoko mbah, kurang tah, iki lho tak tambahi maneh ." jare ceweke ambek ngekeki dhuwik sepuluh ewu.
Wonokairun sik nuangis ae.
"Sepurane yo mbah, sik kurang tah, iki lho tak tambahi maneh . ." jare ceweke ambek ngekeki dhuwik seket ewu.
Wonokairun sik nuangis ae.
"Waduh mbah sampeyan njaluk piro ? Age ngomongo." ceweke bingung.
"Ning aku nuangis gak perkoro dhuwike kurang . ." jare Wonokairun.
"Lho opoko mbah ?" jare ceweke.
"Aku lali dalane mulih . . ."

Bon Bin

Wonokairun sir-siran nang Bon Bin, dhadhak pethukan maneh ambek Brudin dhodholan es gronjong.
"Coca cola loro Cak !" jare Wonokairun.
"Aku gak ndhuwe Coca Cola Mbah, modalku cilik, durung cukup gae kulak coca cola.
Es gronjong ae yo, tak jamin sueger Mbah" jare Brudin.
"Aku ngomong ambek wong sing ndhuwe rombong nang mburimu." jare Wonokairun.
Oooh uawas kon yo, Brudin nggondhok.
Mari muter-muter dhodholan es gronjong, Brudin pethukan maneh ambek Wonokairun lagi guyon ambek gendhakane.

"Oo !! Pancene gak nggenah !!! Wingi anake dhewe disikat, saiki bojone koncone arep disikat pisan. Wis tuwek petakilan " jare Brudin.

"He !! Kon lek ngomong ojok sembarangan lho yo !!!
Tak suantap lambemu !!!
Sing wingi nyikat anake dhewe iku lho sopo !!!.
Iki yo dhudhuk bojone koncoku, arek iki wis rondo, sak umur-umur gak tau ndelok bon bin, mulakno tak jak nglencer !!
" Wonokairun mencak-mencak gak trimo.
Begitu krungu wong loro iku gegeren, arek wedhok gendhakane Wonokairun langsung ngilang minggat.

"Aku ngomong ambek bedhes tuwek nang mburimu . ." jare Brudin.

Dhuwik Sewu

Wonokairun mbecak mulai isuk sampek awan gak oleh penumpang.
Dhuwike kari sewu tapi kerongkongane ketelak pol.
Moro-moro Brudin lewat nyurung rombong es gronjong.

"Din, dhuwikku mek sewu, iso gawe tuku es tah ?" jare Wonokairun.
"Iso mbah, tapi es batu thok gathik setrup." jare Brudin.
Medhite rek pikire Wonokairun, uawas kon yo..

Sisuke Wonokairun pethukan ambek Brudin mulih pasar mari kulakan.
"Mbah, dhuwikku kari sewu, iso gawe numpak becak tah ?" takok Brudin.
"Iso Din, tapi tak pancal thok gathik ngerem..."

nYabut Gigi

Wonokairun loro untu lungo nang dokter gigi konco lawase jenenge Bunali.
"Waduh mbah, untu sampeyan kudhu dicabut . ." jare Bunali.
"Yo wis jabuten ae ben ndang waras " jare Wonokairun.
Mari dijabut Bunali takok "Wis gak loro maneh mbah ?"
"Iyo wis enak saiki, piro ongkose dok ?" Wonokairun takok.
"Wis gak usah mbayar mbah, gratis ae " jare Bunali.
"Waduh suwun suwun, . . tak dungakno sampeyan mlebu suargo" jare Wonokairun.
Pas nang omah Wonokairun ngoco, langsung nggeblak semaput.
Tibake sing dijabut iku untu emase.

Stasiun

Wonokairun teko nang stasiun Gubeng, pethukan ambek Brudin dhodholan es.
"Din, sepur nang jakarta wis liwat tah?" takok Wonokairun.
"Wah telat sampeyan mbah, wis budhal jam pitu mau . ." jare Brudin.
"Lek sepur nang banyuwangi wis liwat tah durung ..? takok Wonokairun.
"Lho sik tas ae Mbah, kiro-kiro sepulung menit kepungkur . ." jare Brudin.
"Lek sepur sing nang semarang wis liwat tah durung . .?" takok Wonokairun.
"Oooh lek iku mengko awan jam rolas budhale.
Sik tah Mbah, ben sepur sampeyan takokno !!
Sampeyan iku sakjane arep nang endhi ? " Brudin bingung.
"Arep nyabrang . ."

Rabu, 01 Juli 2009

Kebon Semongko

Bunali pusing soale ben isuk ndhik kebon semongkone onok tembelek.
Sak jane Bunali weruh lek sing ndhodhok Nang kebone ben isuk iku Wonokairun,
Cuma gak wani nyeneni.
Akhire Bunali masang pengumuman sing tulisane ngene :
"Ini kebunku, bukan WC mu!! "

nDhadhak tulisane onok sing ngganti ngene :
"Ini pupukku, untuk kebun mu!!!!!! "

Asmuni

Bunali lagi kulak sandal nang pasar.
Moro-moro onok arek marani Bunali.

"Lho sampeyan iki Asmuni Srimulat yo?"takok arek mau.
"Dhudhuk! Ngawur ae!" jarene Bunali.
"Ojo mbujuki aku tah. Sampeyan mesti Asmuni!" jarene arek mau ngeyel.

Bolak-balik Bunali negesno lek dheke dhudhuk Asmuni Srimulat, tapi arek mau tetep ae ngotot gak percoyo.
Ndhik endi ae Bunali ditututi ambek arek iku mau.

Mergo mangkel, akhire bunali ngiyakno, cik arek iku ndang ngalih.
"Yo wis tak akoni aku pancene Asmuni Srimulat!. Kate lapo kon!"
"Tapi kok gak mirip blas yo?" jare arek mau ambek nginclik.

Wonokairun & Wedus

Bunali pethuk Wonokairun lagi angon wedhus.
“Mbah, waduh wedhus sampeyan akeh yo ?” jare Bunali
“Yo lumayan ” jare si Mbah
“Pira kabehe, Mbah ?” takon Bunali maneh
“Sing putih opo sing ireng ?”
“Sing putih, wis”
“Selawe”‘
“Wik, cik akehe. Lha sing ireng?’”
“Podho…” jare Wonokairun ambek ngarit suket
Bunali takon maneh.
“Mangan sukete yo akeh pisan, Mbah..”
“Yo..”
“Pirang kilo mangane sakdino ?”
“Sing putih opo sing ireng ?”
‘Sing ireng, wis’
“Yo kiro-kiro limang kiloan”
“Lha sing putih?”
“Podho . . .”
Bunali bingung, laopo lek ditakoni kok kudu mbedakno sing putih tah ireng, wong jawabane yo podho ae.
“Mbah, opoko lek tak takoni perkara wedusmu, sampeyan mesti leren takon sing putih tah sing ireng barang. Padahal masiyo putih utawa ireng,jawabanmu podho terus. Sakjane ngono onok opo?”
“Ngene lho, sing putih iku wedhusku…”
“Lha sing ireng ?”
“Podho . . .”

Sablah

Wonokairun lungo nang Tretes mampir nang Wisma Rindu
Malam (Red : di Gang Sono atau Watu Adem). Isine wong wedhok ayu-ayu semlohe, sikile mulus-mulus gak onok sing bubulen. Wonokairun disambut ambet Mamane wisma.

"Aku pingin pethuk ambek Sablah" jare Wonokairun.
"Mbah, Sablah iku cewek paling ayu nang kene, taripe yo paling larang.
Sampeyan mesti gak cukup dhuwike, tak golekno sing liyane ae yo . . ." Jare Mamane.
"Aku kudhu pethuk ambek Sablah." Wonokairun mekso.

Akhire Mamane ngongkon Sablah metu seko petarangan, tibake areke pancen uaayu tenan..

"Mbah, sampeyan wis weruh tah lek taripku iku limang juta sekali booking ?" takok Sablah.
Gathik kakean cangkem, Wonokairun ngetokno dhuwik sak bundhel isine Limang juta.
Mari ngono, Wonokairun digandeng Sablah munggah mlebu arena. Bareng wis mari diservis, Wonokairun minggat.
Sisuke Wonokairun teko maneh nang Wisma Rindu Malam iku.

"Aku pingin pethuk ambek Sablah" jare Wonokairun.
"Mbah, masio sampeyan wingi wis booking Sablah, taripe pancet lho yo gak ono diskon" jare Mamane.
"Aku kudhu pethuk ambek Sablah" Wonokairun mekso maneh.
Wong mulai kasak-kusuk ngrasani mbah Wonokairun.

Akhire Mamane nyeluk Sablah.

"Mbah, sampeyan wis weruh tah gak lek taripku pancet limang juta sekali booking ?" takok Sablah.
Gathik kakean cangkem, Wonokairun ngetokno dhuwik sak bundhel isine Limang juta.
Mari ngono, arek loro iku munggah mlebu arena. Bareng wis mari diservis, Wonokairun minggat.

Sisuke maneh, Wonokairun teko pisan maneh nang Wisma Rindu Malam.

"Aku pingin pethuk ambek Sablah" jare Wonokairun.
"Mbah, masio sampeyan wingi wis booking ping pindho, taripe Sablah pancet lho yo gak ono diskon" jare Mamane. "Aku kudhu pethuk ambek Sablah," jare Wonokairun. Wong tambah rame kasak-kusuk ngrasani, tapi mbah Wonokairun cuek ae.

Akhire Mamane nyeluk Sablah.

"Mbah, sampeyan wis weruh tah gak lek tarifku pancet limang juta sekali booking ?" takok Sablah.
Gathik kakean cangkem, Wonokairun ngetokno dhuwik sak bundhel isine limang juta. Mari ngono, arek loro iku munggah mlebu arena.

Bareng wis mari, Sablah penasaran ambek Wonokairun.
"Mbah, sampeyan iku cik lomane ambek aku, sak umur-umur gak ono wong sing wani mbooking aku lansung ping telu. Seko ndheso endhi sampeyan Mbah ?" takok Sablah.
"Aku seko Sepanjang" jare Wonokairun.
"Lho iyo tah !!, aku ndhuwe dulur nang Sepanjang pisan." jare Sablah kaget.
"Wis weruh aku. Bapakmu mati sak wulan kepungkur.
Mbakyumu nggoleki awakmu gak ketemu, terus ngongkon aku nggolek awakmu kanggo nyerahno dhuwik warisan limolas juta . . ." ohhhh "Jangkrik kon..." Jare Sablah