Sore-sore Muntiyadi jagongan ngelamun nang warung, pandangane kosong ambek tangane ngudek es teh.
Moro-moro Paidi, koncone, teko ngageti terus langsung nyaut ngombene Muntiyadi diglogok sampek enthek, karepe ngono ngejak guyon.
Muntiyadi nuangis gerung-gerung, koncone malih gupuh kabeh.
”Wok!! Kon iku jarene tentara tapi kok cik gembenge, ngombemu tak saut ae wis nangis,” jare Paidi.
”Sak dino iku apes thok uripku.” jare Muntiyadi.
”Lho opoko, mbok menowo aku isok nulungi,” jare Paidi sakno.
”Isuk mau, aku dipecat mergo ngilangno bedhile komandan,”jareMuntiyadi.
”Walah ngono ae lho, laopo se dipikir. Awakmu lak demphal tah, dadi bodyguard utowo preman pasar sik payu,” jare Paidi.
”Iku sik gak sepiro. Mari dipecat, aku mulih gasik.
Pas sampek omah, dhadhak aku mergoki bojoku lagi indehoi ambek koncoku,”jare Muntiyadi.
”Wis gak usah dipikir. Bojomu lak pancen ngono kelakuane, pegaten ae, wong wedhok sik uakeh sing tahes komes,” jare Paidi.
”Iku sik gak sepiro. Aku wis putus asa, katene bunuh diri ae.
Aku tukupotas terus tak campur es teh, bareng arep tak ombe dhadhak kon saut pisan,”
Rabu, 25 November 2009
Ngelindur
Muntiyadi turu ngeloni Romlah, bojone. Pas enak-enak turu, Romlah dhadhak ngelindur celuk-celuk pacare.
”Mas Gempil . . . aku kangen mas. Mas Gempil peluklah aku mas . . .”
Krungu ngono Muntiyadi malih cemburu ngamuk-ngamuk gak karuan, Romlah langsung diseret lang jedhing.
”Hayo ngomongo !!! Awakmu pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi mbentak bojone.
”Iyo cak . . . ” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelepno nang banyune bak mandi, cik kapok pikire Muntiyadi.
Mari oleh sak menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Wis saiki ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelep nang bak mandi luwih sui maneh, sik gak kapok ae arek iki pikire Muntiyadi.
Mari oleh rong menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Hayo ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Muntiyadi tambah muntap. Pas arep didelepno nang banyu maneh, Romlah berontak terus takon nang Muntiyadi.
”Sik tah cak, sampeyan yakin tah lek mas Gempil onok nang njero banyu ?”
”Mas Gempil . . . aku kangen mas. Mas Gempil peluklah aku mas . . .”
Krungu ngono Muntiyadi malih cemburu ngamuk-ngamuk gak karuan, Romlah langsung diseret lang jedhing.
”Hayo ngomongo !!! Awakmu pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi mbentak bojone.
”Iyo cak . . . ” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelepno nang banyune bak mandi, cik kapok pikire Muntiyadi.
Mari oleh sak menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Wis saiki ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Langsung sirahe Romlah didelep nang bak mandi luwih sui maneh, sik gak kapok ae arek iki pikire Muntiyadi.
Mari oleh rong menit Romlah gelagepen, ambek Muntiyadi sirahe diangkat terus ditakoni maneh.
”Hayo ngomongo maneh !!! Awakmu sik pingin pethuk ambek Gempil tah ???!!!,” jare Muntiyadi maneh.
”Iyo cak . . .” jare Romlah.
Muntiyadi tambah muntap. Pas arep didelepno nang banyu maneh, Romlah berontak terus takon nang Muntiyadi.
”Sik tah cak, sampeyan yakin tah lek mas Gempil onok nang njero banyu ?”
Senin, 16 November 2009
Nginceng
Tole, anake Romlah, mlayu menggos-menggos mlebu omah nggoleki ibuke.
”Buuuk . .Ibuuuuk...!!!” jare Tole ambek nungkul ibuke.
”Opoko Le, kon kok koyok diuber celeng . .?” takon Romlah.
”Bu aku mari mergoki Bapak ambek Yuk Jah wong loro . . .” jare Tole ambek menggos-menggos.
”Sik tak la, alon-alon lek cerito, longgo sing nggenah dhisik ..” jare Romlah ngayemno anake.
”Ngene lho Buk, pas aku dhulin nang omahe Kelik, aku ndhelok Bapak mlebu nang omahe Yuk Jah.” jare Tole.
”Wis wis Stop ! Stop ! Stop!, ceritone disimpen dhisik ae.
Lek Bapakmu teko, ceritone lagek diterusno. Aku pingin weruh reaksine Bapakmu. ”jare Romlah.
Sorene Muntiyadi mulih wis dienteni Tole ambek Romlah.
”Ayok Le, age ndhang cerito nak” jare Romlah.
”Pas aku dhulinan nang omahe Kelik, moro-moro aku ndhelok Bapake mlebu nang omahe Yuk Jah.
Aku timik-timik nututi Bapake, terus nginceng seko jendelo. Aku ndhelok Bapak terus sayang-sayangan ambek Yuk Jah. Mari ngono aku .... wis gak wis aku gak wani nerusno . .” jare Tole.
Romlah penasaran, Muntiyadi gemeter tegang.
”Ojok wedhi ambek Bapakmu, ayo age terus no. Mari ngono Bapakmu lapo ambek Yuk Jah !!” Romlah mekso anake.
Mari dipekso-pekso akhire Tole nerusno ceritone
”Mari ngono Bapak ambek Yuk Jah dulinan jaran-jaranan koyok . . .
koyok . . .” Tole mandeg maneh gak wani ngomong.
“Lho ayo terusno ojok wedhi, koyok opo ayo sing jelas“ Romlah mbentak anake maneh.
Akhire Tole wani nerusno maneh.
“Koyok Ibu ambek om Gempil mbiyen . . .”
”Buuuk . .Ibuuuuk...!!!” jare Tole ambek nungkul ibuke.
”Opoko Le, kon kok koyok diuber celeng . .?” takon Romlah.
”Bu aku mari mergoki Bapak ambek Yuk Jah wong loro . . .” jare Tole ambek menggos-menggos.
”Sik tak la, alon-alon lek cerito, longgo sing nggenah dhisik ..” jare Romlah ngayemno anake.
”Ngene lho Buk, pas aku dhulin nang omahe Kelik, aku ndhelok Bapak mlebu nang omahe Yuk Jah.” jare Tole.
”Wis wis Stop ! Stop ! Stop!, ceritone disimpen dhisik ae.
Lek Bapakmu teko, ceritone lagek diterusno. Aku pingin weruh reaksine Bapakmu. ”jare Romlah.
Sorene Muntiyadi mulih wis dienteni Tole ambek Romlah.
”Ayok Le, age ndhang cerito nak” jare Romlah.
”Pas aku dhulinan nang omahe Kelik, moro-moro aku ndhelok Bapake mlebu nang omahe Yuk Jah.
Aku timik-timik nututi Bapake, terus nginceng seko jendelo. Aku ndhelok Bapak terus sayang-sayangan ambek Yuk Jah. Mari ngono aku .... wis gak wis aku gak wani nerusno . .” jare Tole.
Romlah penasaran, Muntiyadi gemeter tegang.
”Ojok wedhi ambek Bapakmu, ayo age terus no. Mari ngono Bapakmu lapo ambek Yuk Jah !!” Romlah mekso anake.
Mari dipekso-pekso akhire Tole nerusno ceritone
”Mari ngono Bapak ambek Yuk Jah dulinan jaran-jaranan koyok . . .
koyok . . .” Tole mandeg maneh gak wani ngomong.
“Lho ayo terusno ojok wedhi, koyok opo ayo sing jelas“ Romlah mbentak anake maneh.
Akhire Tole wani nerusno maneh.
“Koyok Ibu ambek om Gempil mbiyen . . .”
Putus Cinta
Tatang ambek Wiwik wis oleh nem wulan iki sir-siran.
Ben malem minggu Tatang apel terus ngejak ngelencer, muesra pol pokoke.
Lek goncengan tangane Wiwik nyabuk nang pinggange Tatang.
Malem minggu iki Tatang apel koyok biasane.
Tapi Tatang gak ngiro lek iki tibake apel sing terakhir, soale Wiwik njaluk putus.
”Cak rasane aku wis gak cocok maneh ambek sampeyan . .” jare Wiwik.
Masio dirayu-rayu, Wiwik tetep ae njaluk putus, Tatang langsung lemes pamitan mulih.
Pas arep mulih, Tatang nyaut kaos putih sing semampir nang kursi.
”Kaosmu tak pek gawe kenang-kenangan” jare Tatang.
”Lho ojok cak, iku kaos kotor mari digawe . .” jare Wiwik.
Omongane Wiwik gak dirungokno, Tatang langsung nyengklak bronpit bablas mulih.
Mari putus, Tatang malih koyok wong liwung. Mangan gak enak, turu opo maneh.
Masio kuecut pol, ambek Tatang kaose disimpen nang ngisore bantal.
Ben ndhino awane wengi Tatang mbrebes mili ambek ngambungi kaose mbayangno masa-masa indah.
Sampek seminggu Tatang gak metu kamar blas, sampek ibuke kuatir.
Mari oleh seminggu moro-moro ibuke Tatang nggedor lawange Tatang, jarene ono tilpun seko Wiwik.
Tatang langsung deg-degan mlayu metu kamar nyaut telpune.
”Halo . .” jare Tatang ndredeg.
”Iki Cak Tatang tah ? . .” jare Wiwik.
”Iyo dik, aku wis ngiro lek akhire awakmu bakal nilpun aku, kuangen pol aku dik . . .” jare Tatang sik ndredeg.
”Iyo Cak, bapakku ben ndhino yo nakokno sampeyan terus ” jare Wiwik.
”Iyo tah, waduh aku gak ngiro lek bapakmu sampek sak mono ambek aku, opo jare bapakmu ? ” takok Tatang.
”Bapakku ngamuk-ngamuk njaluk kaose dibalekno . .”
Ben malem minggu Tatang apel terus ngejak ngelencer, muesra pol pokoke.
Lek goncengan tangane Wiwik nyabuk nang pinggange Tatang.
Malem minggu iki Tatang apel koyok biasane.
Tapi Tatang gak ngiro lek iki tibake apel sing terakhir, soale Wiwik njaluk putus.
”Cak rasane aku wis gak cocok maneh ambek sampeyan . .” jare Wiwik.
Masio dirayu-rayu, Wiwik tetep ae njaluk putus, Tatang langsung lemes pamitan mulih.
Pas arep mulih, Tatang nyaut kaos putih sing semampir nang kursi.
”Kaosmu tak pek gawe kenang-kenangan” jare Tatang.
”Lho ojok cak, iku kaos kotor mari digawe . .” jare Wiwik.
Omongane Wiwik gak dirungokno, Tatang langsung nyengklak bronpit bablas mulih.
Mari putus, Tatang malih koyok wong liwung. Mangan gak enak, turu opo maneh.
Masio kuecut pol, ambek Tatang kaose disimpen nang ngisore bantal.
Ben ndhino awane wengi Tatang mbrebes mili ambek ngambungi kaose mbayangno masa-masa indah.
Sampek seminggu Tatang gak metu kamar blas, sampek ibuke kuatir.
Mari oleh seminggu moro-moro ibuke Tatang nggedor lawange Tatang, jarene ono tilpun seko Wiwik.
Tatang langsung deg-degan mlayu metu kamar nyaut telpune.
”Halo . .” jare Tatang ndredeg.
”Iki Cak Tatang tah ? . .” jare Wiwik.
”Iyo dik, aku wis ngiro lek akhire awakmu bakal nilpun aku, kuangen pol aku dik . . .” jare Tatang sik ndredeg.
”Iyo Cak, bapakku ben ndhino yo nakokno sampeyan terus ” jare Wiwik.
”Iyo tah, waduh aku gak ngiro lek bapakmu sampek sak mono ambek aku, opo jare bapakmu ? ” takok Tatang.
”Bapakku ngamuk-ngamuk njaluk kaose dibalekno . .”
Kamis, 12 November 2009
Nyegat bis
Romlah antri nyegat bis kota katene budhal kerjo.
Pacakane sueksi pol, bengesan abang ambek nganggo rok mini.
Pas katene numpak bis kota, mergo rok minine nguapret pol, sampek
sikile Romlah gak isok mancik munggah bis.
Romlah ngrogoh selerekan nang mburine rok cik rodhok longgar.
Bareng wis didhukno selerekane, sik pancet nguapret ae, sikile Romlah tetep gak isok mancik munggah bis.
Romlah nyobak pisan ngkas ngedhukno selerekane rok cik tambah longgar.
Tibake sik pancet ngapret ae, sikile Romlah tetep gak isok mancik munggah bis.
Romlah nyobak maneh sampek ping telu, tetep ae gak isok.
Kondekture wis gak sabar bengok-bengok.
Moro-moro onok tangane wong lanang ndhemok bokonge seko mburi, nyurung Romlah munggah bis.
Romlah mendelik nguamuk nang wong lanang iku,”Semprul !!! Gak sopan blas peno Cak, wong gak kenal athik wani-wanine ndhemok bokongku !!”.
Wong lanange nyauri,”Yo sampeyan Ning sing gak sopan, wong gak kenal athik wani-wanine mlorot selerekan celonoku ping telu.”
Pacakane sueksi pol, bengesan abang ambek nganggo rok mini.
Pas katene numpak bis kota, mergo rok minine nguapret pol, sampek
sikile Romlah gak isok mancik munggah bis.
Romlah ngrogoh selerekan nang mburine rok cik rodhok longgar.
Bareng wis didhukno selerekane, sik pancet nguapret ae, sikile Romlah tetep gak isok mancik munggah bis.
Romlah nyobak pisan ngkas ngedhukno selerekane rok cik tambah longgar.
Tibake sik pancet ngapret ae, sikile Romlah tetep gak isok mancik munggah bis.
Romlah nyobak maneh sampek ping telu, tetep ae gak isok.
Kondekture wis gak sabar bengok-bengok.
Moro-moro onok tangane wong lanang ndhemok bokonge seko mburi, nyurung Romlah munggah bis.
Romlah mendelik nguamuk nang wong lanang iku,”Semprul !!! Gak sopan blas peno Cak, wong gak kenal athik wani-wanine ndhemok bokongku !!”.
Wong lanange nyauri,”Yo sampeyan Ning sing gak sopan, wong gak kenal athik wani-wanine mlorot selerekan celonoku ping telu.”
Sing tabah yo
Onok napi ucul seko LP Medaeng, Napine iku wis dipenjara 10 taun perkoro narkoba.
Mergo bingung katene mlayu nang endhi, akhire napi iku mlebu nang omahe Muntiyadi.
Pas iku Muntiyadi lagi kelonan nang kamar ambek bojone, arek loro iku kuaget onok wong sangar mlebu nang omahe.
Durung sempet mbengok, napi iku mau wis nyancang Muntiyadi ambek bojone.
Muntiyadi dicancang nang kursi, lha bojone dicancang nang kasur.
Mari nyancang, Muntiyadi ndhelok napi iku ngelamuti gulune bojone.
Mari ngelamute, moro-moro napi iku ngalih lungo nang jedhing.
Pas napine nang jedhing, Muntiyadi nggeser kursine nyedaki bojone.
”Dhik, wong iku koyoke gak tau ndhelok wong wedhok pirang puluh taun. Aku ndhelok gulumu mau dikelamuti.
Saiki ngene ae dhik, awakmu nuruto ae opo karepe wong iku. Umpomo wong iku njaluk main yo wis tak relakno.
Sing penting wong iku ndhang ngalih terus nyowone awake dhewe isok selamet. Sing tabah yo dhik,” jare Muntiyadi wanti-wanti nang bojone.
Mari mbrebes mili, genti bojone Muntiyadi sing cerito.
”Cak, aku melok seneng lek sampeyan ndhuwe pemikiran koyok ngono.
Sampeyan bener Cak, wong iku wis sui gak tau ndhelok wong wedhok.
Tapi Cak, wong iku sakjane mau gak ngelamuti guluku. Wong iku mau asline bisik-bisik nang aku”
”Iyo tah dhik, ngomong opo wong iku nang awakmu? takok Muntiyadi penasaran.
”Jarene, sampeyan iku imut-imut ambek seksi Cak, terus wong iku takok aku nang endhi nyimpen Handbody.
Sing tabah yo Cak. . .”
Mergo bingung katene mlayu nang endhi, akhire napi iku mlebu nang omahe Muntiyadi.
Pas iku Muntiyadi lagi kelonan nang kamar ambek bojone, arek loro iku kuaget onok wong sangar mlebu nang omahe.
Durung sempet mbengok, napi iku mau wis nyancang Muntiyadi ambek bojone.
Muntiyadi dicancang nang kursi, lha bojone dicancang nang kasur.
Mari nyancang, Muntiyadi ndhelok napi iku ngelamuti gulune bojone.
Mari ngelamute, moro-moro napi iku ngalih lungo nang jedhing.
Pas napine nang jedhing, Muntiyadi nggeser kursine nyedaki bojone.
”Dhik, wong iku koyoke gak tau ndhelok wong wedhok pirang puluh taun. Aku ndhelok gulumu mau dikelamuti.
Saiki ngene ae dhik, awakmu nuruto ae opo karepe wong iku. Umpomo wong iku njaluk main yo wis tak relakno.
Sing penting wong iku ndhang ngalih terus nyowone awake dhewe isok selamet. Sing tabah yo dhik,” jare Muntiyadi wanti-wanti nang bojone.
Mari mbrebes mili, genti bojone Muntiyadi sing cerito.
”Cak, aku melok seneng lek sampeyan ndhuwe pemikiran koyok ngono.
Sampeyan bener Cak, wong iku wis sui gak tau ndhelok wong wedhok.
Tapi Cak, wong iku sakjane mau gak ngelamuti guluku. Wong iku mau asline bisik-bisik nang aku”
”Iyo tah dhik, ngomong opo wong iku nang awakmu? takok Muntiyadi penasaran.
”Jarene, sampeyan iku imut-imut ambek seksi Cak, terus wong iku takok aku nang endhi nyimpen Handbody.
Sing tabah yo Cak. . .”
Sing tabah yo
Onok napi ucul seko LP Medaeng, Napine iku wis dipenjara 10 taun perkoro narkoba.
Mergo bingung katene mlayu nang endhi, akhire napi iku mlebu nang omahe Muntiyadi.
Pas iku Muntiyadi lagi kelonan nang kamar ambek bojone, arek loro iku kuaget onok wong sangar mlebu nang omahe.
Durung sempet mbengok, napi iku mau wis nyancang Muntiyadi ambek bojone.
Muntiyadi dicancang nang kursi, lha bojone dicancang nang kasur.
Mari nyancang, Muntiyadi ndhelok napi iku ngelamuti gulune bojone.
Mari ngelamute, moro-moro napi iku ngalih lungo nang jedhing.
Pas napine nang jedhing, Muntiyadi nggeser kursine nyedaki bojone.
”Dhik, wong iku koyoke gak tau ndhelok wong wedhok pirang puluh taun. Aku ndhelok gulumu mau dikelamuti.
Saiki ngene ae dhik, awakmu nuruto ae opo karepe wong iku. Umpomo wong iku njaluk main yo wis tak relakno.
Sing penting wong iku ndhang ngalih terus nyowone awake dhewe isok selamet. Sing tabah yo dhik,” jare Muntiyadi wanti-wanti nang bojone.
Mari mbrebes mili, genti bojone Muntiyadi sing cerito.
”Cak, aku melok seneng lek sampeyan ndhuwe pemikiran koyok ngono.
Sampeyan bener Cak, wong iku wis sui gak tau ndhelok wong wedhok.
Tapi Cak, wong iku sakjane mau gak ngelamuti guluku. Wong iku mau asline bisik-bisik nang aku”
”Iyo tah dhik, ngomong opo wong iku nang awakmu? takok Muntiyadi penasaran.
”Jarene, sampeyan iku imut-imut ambek seksi Cak, terus wong iku takok aku nang endhi nyimpen Handbody.
Sing tabah yo Cak. . .”
Mergo bingung katene mlayu nang endhi, akhire napi iku mlebu nang omahe Muntiyadi.
Pas iku Muntiyadi lagi kelonan nang kamar ambek bojone, arek loro iku kuaget onok wong sangar mlebu nang omahe.
Durung sempet mbengok, napi iku mau wis nyancang Muntiyadi ambek bojone.
Muntiyadi dicancang nang kursi, lha bojone dicancang nang kasur.
Mari nyancang, Muntiyadi ndhelok napi iku ngelamuti gulune bojone.
Mari ngelamute, moro-moro napi iku ngalih lungo nang jedhing.
Pas napine nang jedhing, Muntiyadi nggeser kursine nyedaki bojone.
”Dhik, wong iku koyoke gak tau ndhelok wong wedhok pirang puluh taun. Aku ndhelok gulumu mau dikelamuti.
Saiki ngene ae dhik, awakmu nuruto ae opo karepe wong iku. Umpomo wong iku njaluk main yo wis tak relakno.
Sing penting wong iku ndhang ngalih terus nyowone awake dhewe isok selamet. Sing tabah yo dhik,” jare Muntiyadi wanti-wanti nang bojone.
Mari mbrebes mili, genti bojone Muntiyadi sing cerito.
”Cak, aku melok seneng lek sampeyan ndhuwe pemikiran koyok ngono.
Sampeyan bener Cak, wong iku wis sui gak tau ndhelok wong wedhok.
Tapi Cak, wong iku sakjane mau gak ngelamuti guluku. Wong iku mau asline bisik-bisik nang aku”
”Iyo tah dhik, ngomong opo wong iku nang awakmu? takok Muntiyadi penasaran.
”Jarene, sampeyan iku imut-imut ambek seksi Cak, terus wong iku takok aku nang endhi nyimpen Handbody.
Sing tabah yo Cak. . .”
Langganan:
Postingan (Atom)
